به طور كلي جلگه مازندران در شمال ايران داراي آب و هواي معتدل و مرطوب است، كه معروف به آب و هواي معتدل خزري است. عوامل مؤثر در آب و هواي اين استان عبارتند از: وجود كوه هاي البرز، جهت قرار گرفتن آنها، ارتفع مكان، نزديكي به دريا، پوشش گياهي، بادهاي محلي، عرض جغرافيايي و پيش آمدن توده هواي شمالي و غربي، كه در بين عوامل فوق نقش كوه ها و درياي خزر و بادها بيش از ساير عوامل است.
به طور كلي دو جريان هوا در اين منطقه تأثير مي‌گذارد:
جريان اول، هوائي كه از شمال و شمال شرقي از سيبري به طرف مازندران مي‌آيد و اين توده در زمستان باعث سردي هوا و ريزش برف و باران شده و در تابستان بندرت مزيده و سبب خنكي هوا مي‌گردد.
جريان دوم، بادهاي غربي كه از طرف اقيانوس اطلس و درياي مديترانه وزيده، كه در زمستان باعث ريزش باران شده و در تابستان بر رطوبت هوا مي‌افزايد و همچنين باعث شرجي شدن آن مي‌گردد.
البته بادهاي محلي معروفي نيز از جمله باد سورتوك (sortock) ( از سيبري در زمستان ) باد خوش آباد دره نور، (اوزروا) گيل وا، باد سام به اين استان مي‌وزند. با توجه به عوامل مختلفي كه در آب و هواي اين استان اثر دارند، سه نوع آي و هوا در اين منطقه وجود دارد كه عبارتند از: معتدل جلگه اي، كوهستاني (معتدل سرد)
آب و هواي معتدل جلگه اي
جلگه هاي مركزي و غربي مازندران داراي اين نوع آب و هوا هستند. در اين مناطق به علت نزديكي به دريا و رطوبت زياد، ريزش باران فراوان حدود 1200 تا 1300 ميليمتر مي‌باشد. وجود رطوبت، اثر آلودگي مداوم هوا و محصور بودن بين كوه و دريا، دماي هوا را معتدل نموده كه اختلاف حداكثر و حداقل دما بسيار كم مي‌باشد.
آب و هواي كوهستاني
آب و هواي نيمه بياباني
اين نوع آب و هوا بر قسمتي از جلگه گرگان ( شمال گرگان رود تا مرز شوروي سابق ) مسلط مي‌باشد و علل ايجاد آن دوري از دريا، كاهش ارتفاعات البرز شرقي، مجاورت با صحراي تركمنستان شوروي سابق در سمال اين نطقه است. بارندگي در اين منطقه نسبت به استان مازندران كمتر مي‌باشد تا جائيكه در نواحي گنبد كاووس به حدود 500 ميلي متر مي‌رسد و كاهش رطوبت باعث افزايش دامنه گرما مي‌شود به طوريكه در تابستان نسبت به ساير نقاط استان، دماي بيشتري دارد و در زمستان نيز تعداد روزهاي يخبندان بيشتر است.